Informacji dostępnych w Internecie jest niestety tyle, co przysłowiowo "kot napłakał" - to mieszanka kredy z ziemią i pigmentem.
Przepis na ciekawe maskowanie jest prosty, potrzebne będą:
- woda
- kreda
- ziemia (piasek)
- barwnik
- miseczka
- pędzelek
- suszarka
Kredę ścieramy/zgniatamy na drobny pył i mieszamy z wodą oraz piaskiem. Zasadniczo proporcje dobieramy na oko, całość powinna jednak stworzyć jak najbardziej jednolite "błotko". Piasek musi być drobny, grube ziarenka będą odpadać od powierzchni broni (repliki).
Jeśli chodzi o "pigment" możemy użyć czegokolwiek dającego kolor. Najprostszym rozwiązaniem jest barwnik do tkanin lub spożywczy. Dobrym "ściemniaczem" mieszanki jest starty drobno węgiel (np. ten wykorzystywany do rysowania). Jedno z internetowych źródeł mówi też o Sniper Paint'cie - wykorzystanie zwykłej farby w spray'u może spowodować nieodwracalne przebarwienia, dlatego jeśli już - lepiej byłoby wykorzystać farby typu Sniper Paint lub Krylon.
Mieszanka powinna być jednolita, miękka, bez wyraźnych zgrubień w środku.
Dobrze byłoby nie żałować barwnika, całość w miseczce musi być naprawdę ciemna, wręcz czarna. Po nałożeniu na malowaną powierzchnię, bardzo się rozjaśnia gdy schnie.
Nakładamy barwnik najlepiej pędzlem, starając się wykorzystywać jak najbardziej płynną część masy (nie samą wodę), ziarenka lub gruba powłoka i tak poodpadają.
Po nałożeniu, suszymy (tak, najlepiej suszarką, przy pierwszym razie nadaje się też do sprawdzania na szybko koloru mieszanki jaki otrzymaliśmy i ewentualne zmiany). Malujemy replikę w całości, doświadczenie pokazało, że rozbieranie jej na części nie ma najmniejszego sensu.
Po wyschnięciu można nałożyć drugi kolor (lub odcień). Wykorzystałem trochę ciemnej zieleni, żeby stworzyć bardziej nieregularny wzór.
Ostatnim elementem jest powyciąganie wszelkich pinów i włożenie na nowo, obmiecenie całej repliki oraz intensywne powycieranie w miejscach, gdzie zazwyczaj występuje kontakt z naszymi rękami - można w ten sposób uniknąć permanentnego ścierania maskowania i brudzenia się za każdym razem (lepiej raz porządnie i mieć to z głowy).
Powycierana replika nie powinna już farbować ubrania ani oporządzenia. Maskowanie nie powinno też schodzić zbyt szybko, największym wrogiem jest tu deszcz, zmoczona masa schodzi bardzo szybko podczas kontaktu z ubraniem czy dłońmi.
Podsumowując - świetny sposób na szybkie, tanie i nietypowe maskowanie czy po prostu "zindywidualizowanie" swojej repliki.
Na koniec też inne przykłady, "na szybko" oraz finezyjnie "w ciapki":
